woensdag 27 juni 2012

Aan de Prednison

Sinds afgelopen weekend voelde ik een verdikking onder mijn linker oksel. Wat zou het zijn? Maandag naar de fysio, zij dacht aan een spier. Het voelde voor mij niet goed. Vandaag afspraak met mijn radiotherapeut in het ARTI. Het begint voor mij minder bedreigend te voelen om daar te lopen. Waarschijnlijk gaat het om een spier die zich roert omdat het evenwicht weg is of tewel de balans omdat je maar 1 borst hebt. Ook kan het zo zijn dat ik links meer ga doen om mijn rechterarm te ontzien. Ik heb haar verteld dat ik het gevoel heb niet echt op te knappen, blijf benauwd, kortademig etc. Zij heeft weer een foto laten maken van mijn longen, zag er niet verkeerd uit. Na overleg met de oncoloog is er toch besloten om mij 2 weken aan de prednison te zetten, een paardenmiddel, maar hopelijk schiet ik dan door naar de goede kant. Waarschijnlijk heeft alles te maken met het feit dat mijn longen in het bestralingsgebied hebben gelegen. Ik voel me opgelucht over het feit dat ik serieus word genomen en dat er wat gedaan wordt. Vanmiddag met 2 meiden van de Taboryoga wezen lunchen, uiteindelijk hebben we de hele middag bij elkaar gezeten. Het is zo fijn om even niets uit te hoeven leggen, maar dat deze meiden door hun ervaring gewoon begrijpen wat je voelt en denkt

Geen opmerkingen: