Met de maalstroom mee

Wat kan er toch een hoop gebeuren in een kleine week. Je merkt steeds weer dat het tempo van het leven in Nederland voor mij eigenlijk te snel is, voor mijn gevoel moet ik alle zeilen bijzetten om dit bij te kunnen benen. Ik ben nu een jaar ziek, dit houdt in dat ik niet meer volledig mijn salaris krijg. Het doet ontzettend veel pijn. Je werkt keihard binnen je mogelijkheden maar toch moet je financieel inleveren. Ook voel ik een enorm stuk boosheid over mijn lijf en geest dat (nog) niet wil wat ik wil. Donderdag voor het eerst naar de meditatie en ontspanningsgroep via het Taborhuis van William Yang geweest. Het was heel bijzonder. Allemaal kankerpatiënten, partners daarvan of nabestaanden, maar allemaal in een andere fase, de 1 net van start met de chemo de ander al een jaar klaar. Ik kon me volledig overgeven, na afloop had ik een sauna gevoel. Wat me het meest heeft geraakt waren de woorden: we gaan nu naar de mens achter de patiënt, partner of nabestaande. Zie hoe mooi je bent als mens. Nu ik dit typ, komen de tranen weer. Het was zo bijzonder om dat te voelen en te ervaren: ja ik ben ook nog een waardevol mens, naast het lijf van dat mens-zijn wat zoveel schade heeft opgelopen door alle behandelingen. Gisteren zijn we naar Frank en Dieuwke gegaan eindelijk. Ze zouden afgelopen jaar naar de Vrijgaard komen, maar het was teveel toen voor me. In november zouden we naar hun toegaan, ook dat ging niet door: Dieuwke had gordelroos en ik kreeg het advies van mijn behandelend arts om ivm mijn verminderde weerstand niet te gaan. Ik vond het heel fijn om over Lanzarote met hun te kunnen praten. Zij waren in 2010 onze buren in Charco en het klikte meteen. Zij snappen ook wat ik/wij zo fijn vinden in Charco. Op de één of andere manier kwam mijn Lanzarote gevoel weer helemaal boven: Droomland. Bijzonder is het ook om je zo vertrouwd bij mensen te voelen, die je eigenlijk nog maar heel weinig gezien hebt. Het was erg gezellig. Lekker gegeten,wijntjes gedronken, spelen met de I-pad voor de foto's grapjes en natuurlijk genieten van hun sauna in de tuin. Ook was het heerlijk om gewoon achterover te kunnen leunen zonder je zelf ergens druk over te maken.