Creatief en Kanker

Vandaag voor het eerst naar de cursus creatief en kanker geweest. Het ging ook uit van het Taborhuis. Het heeft me veel gegeven, vooral een stuk inzicht in mezelf en ook rust. We kregen een stuk papier met een cirkel. Links`: verleden Rechts: toekomst Midden: nu Boven: ondersteuning Onder: beperking

 

Ik ben begonnen met het Nu in te tekenen. Een wirwar van kleuren, door elkaar heen, een kluwen, dan verder met het verleden: de vonken spatten ervan af: energie, alles kunnen etc. Beperking: mijn arm, mijn geheugen en concentratie, financieel, de muur van eenzaamheid en het niet meer kunnen lopen van lange afstanden. Ondersteuning: Har, mijn kinderen, Lanzarote en de camping. Toekomst: een mengelmoes van kleuren uit het nu, maar nu in balans, geen rode pijlen, heftigheid uit het verleden, maar golvend blauw een rustige zee. Het totaalbeeld hiervan symboliseert voor mij: het oude hoeft, kan niet meer. Ik heb de ingrediënten in huis voor die rustige zee. Ik zit nog in de wir war, maar kom wel uit in die rustige zee. De afgelopen dagen ook weer veel bezig geweest met mijn werk. Vrijdag gesprek met de bedrijfsarts gehad, in januari een kennismakingsgesprek met hem gehad omdat de vorige bedrijfsarts vertrokken was, balen is dat deze bedrijfsarts nu ook al weer voor het laatst is. Vrijdagavond was ik proefpersoon voor bijscholing fysiotherapeuten ivm oncologisch bewegingsprogramma. Leuk om aan mee te doen. Ik moest een aantal testjes doen. Daaruit bleek dat ik lichamelijk gezien onder het gemiddelde scoor van een kankerpatiënt in het eind van zijn behandelfase. Er werd ook getest op mentale vermoeidheid: score gemiddeld 8 . Ik zat op 16 niet goed dus. Ook naar aanleiding van gesprek met bedrijfsarts wist ik dat mijn werk daar een groot aandeel in nam. Heb daar veel over na lopen te denken. Wat gaat er nu mis. Ik vind mijn werk heel leuk. Geniet er ook van. Het rare was dat ik vanmiddag opeens zag wat er niet goed gaat. Het is niet zozeer wat je doet, hoeveel je werkt, maar ik mis een stuk zorg voor mij als zieke werknemer binnen de organisatie en een een stukje waardering voor wat je nog wel allemaal doet binnen je beperkte mogelijkheden. Ook heb ik last van het feit, dat ik niet de kwaliteit kan leveren, die ik zo graa zou willen omdat ik maar beperkt aanwezig ben. Het is of er een last van mij afvalt: dat ik voel en weet wat er voor mij niet goed voelt, daar kan ik mee aan de slag. Morgen voor de 23e keer naar de Oncologische dagbehandeling voor mijn 19e Herceptinkuur.