woensdag 28 maart 2012

Morgen mijn 20e kuur

Het loslaten van mijn werkzaamheden valt me erg mee. Het is of er een last van me afgevallen is. Het was veel te veel. Nu ook nog de boosheid proberen los te laten. Je bereikt er niets mee en het kost alleen maar veel energie. Vorig weekend heerlijk genoten op de camping van het mooie weer. Toch was ik ook heel erg onrustig en druk in mijn hoofd. Maandag gesprek met Psycholoog van het Taborhuis, je staat na een uur met zoveel extra bagage weer buiten. Ook eigenlijk de bevestiging wat ik van de fysiotherapeut had gehoord: Je zit in de laatste fase van je behandelingen, die je zoveel energie kosten. Je herstel kan pas beginnen als de behandelingen achter de rug zijn. Het is normaal dat je geen vooruitgang ziet, want je zit nog in de behandelfase. Ook het besef: het is niet en/of behandelingen geweest, maar het totale feestpakket en ja daar moet je 2 jaar vooruittrekken om te herstellen, mits de kanker niet terugkomt. Maandag na Taborhuis bij Tineke geweest, heerlijk gelachen om wat we niet meer kunnen en elkaar aanvullen in onze chemodementie. Gisteren gesprek met mijn 3e bedrijfsarts. Verder praten gaan we pas eind mei, na onze vakantie. Wat verlang ik naar dat bedje met het blauwe matras in Charco. Tijdens de meditatie van William Yang is dat ook het beeld wat ik steeds naar voren haal, ik hoor dan de zee en voel de rust. Vandaag ben ik naar de sauna in Lunteren geweest. Ik had cadeaubon gehad ivm bijscholing fysiotherapeuten. Het was echt heerlijk. Genoten van het weer, de rust en natuurlijk de lekkere salade. Natuurlijk merk ik dat er naar mij gekeken wordt met 1 tiet, hilarisch was wel het volgende: een vrouw sprak mij aan toen ik uit het dompelbad kwam: ik steek mijn duim voor je op: knap hoor. Ik dacht dat ze het over het dompelbad had: naderhand besefte ik pas dat ze het ergens anders over had. Morgen ga ik voor de 20e keer voor een kuur naar de dagbehandeling. Ik zie er tegenop. De plek van het infuus is nog beurs. Ik zie er weer uit als Hollands Welvaren. Ik weet dat ik morgen weer de opmerkingen krijg, wat zie jij er goed uit, wat voor kuur heb jij , dat je nog je haar hebt. Het is de buitenkant. Niemand voelt en ziet de schade aan mijn lijf na bijna 14 maanden behandelingen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Wat ben je aan het aftellen, de einstreep van de behandelingen is in zicht!
Nog even,
kus je zus