De knop om

Vandaag mamma begraven. Veel mensen ontmoet de laatste dagen wat veel met me gedaan heeft. Jaap en Roos, Roos die mijn liefdesbrieven van Heinz uit het Zwiters Duits vertaald heeft naar het Nederlands, Roos die weer net zo als zo lang geleden er voor mij was ook gisteravond en de juiste woorden zei. mensen van DSVP, mensen uit mijn Pijnacker verleden. Hester mijn ex schoonzusje voor het laatst gezien op de crematie van Ries, waar ik zoveel mee heb beleefd, vandaag de afspraak gemaakt: we gaan samen iets doen. Vandaag de uitvaart. Trots op Hiske en Jilt hoe ze hier ook weer mee om gaan. Pijn om hun verdriet . Pijn om wat hun de komende tijd te wachten staat. Ook de tevredenheid over het feit hoe we elk op ons eigen manier vandaag onze eigen bijdrage hebben kunnen leveren. Getroost voelde ik mij vandaag door de woorden van mamma's Portugal vriendin Gonnie, die ook borstkanker heeft en door de woorden en armen om me heen van "tante" Son. Nu de knop omzetten. Morgen is het mijn feestdag en sluit ik 14 lange en oh zo zware maanden af