Mijn rugzakje is aardig vol

Zo langzamerhand raakt mijn rugzakje aardig vol. Vannacht zijn I en P, nog een poos bij me gebleven, dat was heel fijn. Vanmorgen naar Barneveld gereden waar Har werd afgezet door een vriend en samen naar Pijnacker. His en Ruurd met de trein, die hadden natuurlijk weer de pech dat er een wisselstoring was en dat ze via Amerfoort moesten reizen. In Pijnacker aangekomen was de begrafenisondernemer er al en begint het echt tot je door te dringen. De tekst op de kaart: Als je je voet op de andere oever zet en het blijkt de hemel te zijn. Als je dan door een hand wordt aangeraakt en het blijkt Gods hand te zijn. Als je dan muziek hoort en het blijken de engelen te zijn. Dan ben je niet heen gegaan, maar naar huis gegaan. Het is een tekst die ik altijd bij me draag en goed bij mijn moeder past, die sinds het overlijden van mijn vader in 2003 hem zo gemist heeft, dat we weten dat het goed voor haar is, dat ze weer bij hem is. Aan het eind van de middag kwam ze thuis. His en ik zijn nu nog in haar huis en blijven slapen, het voelt fijn om met His samen te zijn. Morgen de afscheidsdienst voorbereiden voor woensdag. Morgen ga ik ook tot zondag even naar huis anders trek ik het echt niet en wil ook graag even samen met Har zijn. Het is heel raar: ik was zo bezig met het aftellen van de dagen tot mijn laatste kuur en nu ben je met totaal andere zaken bezig. Ik weet wel dat ik nooit meer Paella op de skottelbraai maak. De eerste keer dat ik dit voor iemand wilde maken op de camping, kwam ik zelf in het ziekenhuis terecht. De 2 keer dat ik het maakte, ging die persoon hartproblemen krijgen. Eind van het seizoen zou ik het weer voor mensen maken, krijg ik een wondinfectie maken. Morgen zou ik het weer maken voor mensen.......................