woensdag 7 december 2011

Vakantie !!!!

Het is zover. Vandaag heb ik voor het laatst gewerkt. Morgen de Herceptinkuur, alweer de 11e en vrijdag vertrekken we voor 3 weken naar Lanzarote. Het doet veel met me zo deze dagen. In april hebben we onze vlucht geboekt, wat leek alles nog ver weg. Toen met het gevoel van: als we daadwerkelijk naar Lanzarote kunnen, liggen er al veel behandelingen achter ons. Nu is het bijna zover. Het voelt ook best een beetje raar. Vorige jaar om deze tijd ging ik naar Lanzarote met veel meer kanker (hoop ik) als nu, toen wist ik nog van niets. Nu een jaar later ga je terug na het vertrouwde plekje, maar wat is er een hoop gebeurd. De 17e komen onze zwitserse buren van vorig jaar, gelukkig weten ze wat er aan de hand is. Mijn 51e verjaardag komt er aan, kerst, oud en nieuw allemaal momenten die heftiger aankomen dan anders. Inmiddels ben ik erachter dat mijn behandeling niet uit 4 fases bestaat, maar uit 5. Fase 4, Herceptin en fase 5 verwerken ben ik nu volop mee bezig. Voor mij is het ook leren accepteren, dat fase 5 ook erbij hoort. Van een collegaatje had ik ooit een link gehad van een weblog van een patient van ons, ik kon het lange tijd niet lezen. Nu lees ik veel en ook bij haar herken je zoveel van de fases in het hele traject, dat geeft je rust. Zo van het is heel normaal. Vreemd is het ook dat zolang je in de chemo/bestralingen zit, alles volgens protocol, richtlijn gaat, ben je daarmee klaar, dan moet je helemaal alleen zelf je weg gaan zoeken in hoe ga ik of hoe gaan wij het allemaal een plekje geven. Ik heb een goed gevoel bij het traject wat ik voor mijzelf/ons heb uitgekozen. De tranen komen vaak op onverwachte momenten. Zondag in de kerk: de tekst wat heeft 2011 je gebracht. Gisteren tijdens werkoverleg met mijn afdeling. Ik besef heel goed dat ik niet had kunnen werken zoals afgelopen jaar als mijn afdeling en mijn leidinggevende mij niet daarvoor de ruimte hadden gegeven. Gisteren tijdens het overleg wilde ik daar een klein dankwoordje over uitspreken. Opeens vliegt het je allemaal aan, wat er allemaal gebeurd is. Ik denk dat dit mijn laatste bericht is van nederlandse bodem dit jaar.........................................

1 opmerking:

Anoniem zei

Gefeliciteerd met Harrie. Geef hem maar een dikke verjaardagszoen. Probeer alles los te laten, kom tot rust en geniet van de zon!
kus van je zus.