Eerste week kunnen we afstrepen

Gisteren had ik mijn 1e volle week bestralingen erop zitten. We kunnen weer wat afstrepen en dat voelt goed. Ik moet weer even accpeteren dat ik niet in een opbouwende fase zit, maar even een pas op de plaats maken omdat ik toch weer een behandeling onderga die een aanslag op je lichaam is. Vandaag collegaatje in Rijnstate gesproken ook met mamma ca, wat mij erg geraakt heeft is , dat zij tegen zoveel dezelfde zaken aangelopen is, die niet lopen zoals ze zouden moeten lopen, als werknemer wil je juist niet zeuren of klagen, maar voel je juist de drang om een steentje te kunnen bijdragen dat het voor de patienten die na je komen het wel goed loopt. Morgen vroeg bestralen en vrijdag laat want we gaan naar Soldaat van Oranje. Uitgesteld door mijn ziekenhuisopname. Wie had gedacht dat toen wij de hotelovernachting in Katwijk aan Zee geboekt hebben, dat het zo'n prachtig nazomer weer zou zijn. Ik kijk er enorm naar uit en ik denk dat het me weer heel erg goed doet. Ik blijf het heel moeilijk vinden nu in deze fase om de juiste balans te vinden tussen ARTI werk en ARTI patient. Vanavond ook Jilt aan de telefoon: er zijn plannen om met zijn neef ook volgend jaar de Alpe D 'HuZes te gaan rijden; voor zijn vader, oom, opa en voor mij. De plannen zijn er, of het er van komt is afwachten, maar dat er de plannen er liggen en dat er komend jaar weer mensen zijn, die voor jouw die berg willen opgaan, nadat Har zijn zoon dit voor het eerst dit jaar voor mij gedaan heeft, raakt je zo enorm diep en geeft je zoveel power om door te vechten.