Vandaag mijn 7e kuur gehad. Heerlijk gevoel nog maar 1. Prikken ging weer goed en de rest ook. Stond na 3 uur weer buiten. Vreemd was wel dat ik vandaag in gesprek kwam met de vrouw, waarbij ik vanaf het begin een beetje het gevoel had: was ik maar zover, zij krijgt alleen maar herceptin. Vandaag vertelde zij dat zij niet meer beter wordt en al 2 jaar herceptin krijgt om het proces te vertragen..................Oeps mijn jaloerse gevoel is weg en ik ben blij dat ik de Herceptin krijg om een andere reden.
Vanavond heeft de chirurg gebeld. Het was een heel fijn gesprek en mijn vertrouwen in hem is terug. Heb ook mijn frustratie over dinsdag kunnen uitspreken. Ik voelde mij serieus genomen. Begrijp van hem dat ik een vrij uitzonderlijk geval ben. Normaal is het zo dat bij neo-adjuvante chemotherapie het uitgangspunt is tumor of uitzaaiingen kleiner te maken zodat de ok een beter slagens percentage heeft. In mijn geval ging dat vooral om de uitzaaiingen in mijn oksel Het komt heel zelden voor dat er na 4 kuren al een remissie optreedt. Het percentage patiënten is dusdanig klein, dat hier ook niet echt onderzoek naar is gedaan. Het is dan nu ook best lastig om te beslissen wat is het vervolg: amputatie of toch borstsparend. Ook omdat er nog zoveel aanvullende behandelingen plaats vinden. Hij wil samen met mij, en alle betrokken specialisme tot een goed besluit komen. Ik ben hier heel blij mee. Als mijn borst eraf moet ok: maar dan wel met gegronde reden. Volgende week weten we hopelijk meer
Gisteranvond is ook Tineke geweest. Zij heeft het proces precies een jaar geleden achter de rug. Het is zo fijn om met even met iemand te kunnen praten die precies weet en voelt wat chemo met je doet. Het is voor jezelf ook een bevestiging dat het ook normaal is wat je voelt en denkt op dit moment.
Nu weer lekker op de camping en genieten van de regen op het dak van de voortent.
1 opmerking:
Ik ben benieuwd wat er dinsdag uitkomt!
kus je zus!
Een reactie posten