Dacht de eerste dagen na de chemo, hier komen we goed door heen. Mooi niet.
Was gisteren ook voor het eerst blij dat ik van camping naar huis kon. Ik bleef naar het toilet lopen.
Heb vannacht zoveel pijn gehad in mijn spieren, ondanks de naproxen.
Gelukkig gaat het nu weer beter.
Je beseft dan pas hoeveel spieren je eigenlijk hebt. Zelfs mijn kaakspieren doen zeer. Maar de opluchting blijft overheersen, de chemo zit erop. Ik wilde ergens een afspraak voor maken en bemerkte dat ik al weer te rekenen zat: hoeveel weken na chemo, toen ik besefte: ik hoef dit niet meer te doen, de chemo is over!!!! Van het weekend is ook mijn babykuifje gschoren, ziet er gelijk anders uit. Net weer een echt mensenkopje. Het smoelenboek op de camping was bijgewerkt, de foto van mij is denk ik nog geen 2 maanden oud, maar wat een verschil met nu dan al, groeit mijn haar toch best snel weer aan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten