dinsdag 5 juli 2011

Hoe werkt het in een Ziekenhuis?

Een telefoontje !

Met Ziekenhuis Veghel

Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt.

Hoe is de naam van de patiënt ?

Louis Peters.

Een ogenblik a.u.b., ik verbind u door met de verpleging.

Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen ?

Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van Louis Peters in kamer 302 ?

Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht

Met de dokter van wacht.

Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302 ?

Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen.
Hier heb ik het.

Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie en morgen nemen we de hartmonitor weg.

Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.

Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht.

Bedankt dokter, van harte bedankt.

Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt.

Dichte familie?

Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf. Ik bel u vanuit kamer 302.
Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets.
Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is.....

Dit is natuurlijk een geintje, maar het komt wel dicht bij wat ik op dit moment voel als ik in het ziekenhuis ben. Je loopt tegen muren aan, alles gaat volgens protocol, maar dat er ook nog een patiënt met gevoelens staat, wordt voor mijn gevoel nog wel eens vergeten.

Vandaag moest ik naar het opnameplein ivm de voorbereiding voor de operatie. Je meld je bij het loket, een medewerker gaat mij vertellen dat er zo een vrijwilliger komt die mij naar het opnameplein gaat brengen (100 meter verder). Als ik antwoord, dat ik de weg prima zelf weet in het ziekenhuis, krijg ik het antwoord: nee mevrouw dat hoort bij de service van het ziekenhuis..............Vervolgens naar de apotheek, die de medicijnlijst van mijn apotheek overneemt en opnieuw print op Rijnstate papier, ja tenslotte zijn we in Rijnstate en staat het wel mooi als het logo erop staat. Op mijn vraag staat mijn medicatie niet in het systeem, gezien deze toch voorgeschreven is door specialisten uit Rijnstate, kreeg ik een ontkennend antwoord. Daarna naar assistente van de anesthesist, op een formulier had ik al mijn lengte en gewicht moeten invullen, wat schetst mijn verbazing als ik toch gewogen wordt en gemeten moet worden. Weer de wachtkamer in en 3 kwartier wachten op bezoek anesthesist. Hier kreeg ik hetzelfde te horen over de ok als wat ik al had gehoord van de mammacare verpleegkundige, ik moest ook weer mijn medicatie vertellen. Tot mijn verbazing moest er ook weer een hartfilmpje gemaakt worden, op mijn vraag: ik sta ivm de herceptin onder controle van de cardioloog en krijg om de 3 maanden een ecg, was het antwoord: ja dat is cardiologie in die gegevens kunnen wij niet........... Wat ik wel heel plezierig vond op deze afdeling dat je echt als mens gezien werd en niet als nummer. Als toetje mocht ik nog naar de intake verpleegkundige wat weer een herhaling was wat ik al gehoord had. Voor de zekerheid toch ook nog maar naar de opnameplanning: het staat wel genoteerd dat ik niet gemengd verpleegd wil worden, maar het is toch verstandig om het daar ook te melden. Hier kreeg ik een kaartje met een telefoonnummer wat ik morgen weer kan bellen. 2 uur verder met het gevoel dit had ook veel en veel efficiënter en goedkoper gekund. De voorlopige ok datum staat nu op 9/8. Mijn frustratie ebt door het van me af te schrijven weg. Zo komen mijn zus, zwager en nichtje even weer afleiding. Morgen me gaan voorbereiden op de laatste kuur!!!!!

1 opmerking:

Anoniem zei

't Was gezellig gisteravond en ik weet nu hoe ik anoniem moet reageren! HA HA
kus van je zus!