Bijzondere dag

Vandaag een bijzondere dag. De wekker gaat vroeg. Har moet vroeg op, het is zijn eerste dag dat hij zelfstandig gaat rijden. Wat doet het mij goed om de uitdrukking op zijn gezicht te zien: ik ga aan het werk. Hij ging om 08.15 uur de deur uit en was pas om 18.45 uur thuis, nog vol energie. Vandaag ook bij Tineke geweest, mijn vriendin die precies met haar borstkanker een jaar op mij vooruit loopt. Het contact met haar blijft heel bijzonder door de borstkanker, maar ook dat zij al zoveel fases van mijn leven heeft meegemaakt, waardoor een half woord al voldoende is. Samen broodje eten met rosbief: terugkijkend naar de tijd dat we nog collega's waren bij Thuiszorg Op Maat. Samen lachen en beseffen dat we alletwee last hebben van chemodementie en ook een traan als ik de sms van Jilt laat lezen op mijn verjaardag. Delen van trots zijn op haar kinderen en op mijn 2 kinderen. Afgesproken dat we samen naar de sauna gaan. Zij links een amputatie, ik rechts. Vandaag ook weer wezen zwemmen, dat half uurtje zwemmen geeft mij hetzelde gevoel als 25 km wandelen. We zijn nu een week thuis en het lukt me op één of andere manier om het Lanzarote gevoel vast te houden.