Dagje verder

Het gaat goed met mij. Morfinepomp is eruit en met alleen paracetamol is het goed te doen. Morgen gaat het verband eraf. Spannend. Zoals ik er nu tegen aankijk, denk ik dat ik weinig voel morgen. Denk dat mijn emoties er thuis pas uitkomen. Voel me hier niet dusdanig op mijn gemak dat ik snel mijn gevoel zal laten zien. Maar je weet het natuurlijk nooit. De nacht duurde lang uurtje slapen, uurtje wakker ondanks de slaappil. De dag ging gelukkig snel voorbij: veel aanloop, mailtjes, telefoontjes, sms’jes en post. Fijn dat er zo meegeleefd wordt. Wat ik heel lastig vind is de tegenstrijdige boodschappen die je krijgt. Gelukkig kwam vanmorgen de mammacare verpleegkundige en had ik vertrouwen in de antwoorden die zij gaf over het gebruik van mijn arm. Ook over mijn drain krijg ik wisselende antwoorden, ik houd me maar vast aan wat mijn chirurg zegt. Hoop dat ik donderdag naar huis mag. Ben blij dat ik dit bericht weer zelf kan tikken en het niet aan Har hoef te dicteren.