maandag 14 februari 2011

Eerste dag officieel ziek

Vandaag 14-02-2011 is het de dag dat ik officieel ziek gemeld ben. Voelt raar en verdrietig.
Hoe lang zal het duren voordat ik mij weer beter kan melden? Het voelt ook zo dubbel omdat ik redelijk weinig last heb van mijn eerste chemo. Vandaag voor het eerst geen anti-misselijkheidspillen. Alles lijkt een beetje gewoon. Ik bedenk me hoe lang het geleden is, dat ik zomaar een dag thuis was en eigenlijk niets hoef. Lijkt me heel lang geleden. Nooit geweten dat de vers wagen zovaak in de straat komt per week. Lang uitgeslapen, vannacht weinig geslapen. Wat voor dingen voor mijn werk geregeld.
Het is vies weer buiten, jammer dat we nu zelf geen WI hebben, dan had ik me daarop kunnen uitleven. Wat zal ik gaan doen? Bos in? De Sysselt ga ik liever niet in, ik ben panisch van de wilde zwijnen daar, doe ik wel samen met Har, die vandaag rijden is voor Philadelphia. Ik bedenk me dat er bij Huize Kernhem ook mooie routes zijn, zonder zwijnen, maar als ik naar buiten kijk, heb ik geen zin. Vind van mezelf dat ik er wel uit moet, besluit dan maar lopend met de paraplu op naar het dorp te lopen om wat kaarten te kopen. Neem hier uitgebreid de tijd voor........... Het buiten zijn doet me goed. Zoals het ernu uitziet kan ik woensdagochtend bij de sollicitatiegesprekken zitten voor de nieuwe uitzendkracht op het PB, dit geeft me een goed gevoel.

1 opmerking:

imke_avanti zei

Het leven is een kans, profiteer ervan. Het leven is mooi, bewonder het. Het leven is een zegen, beproef het. Het leven is een droom, verwezenlijk die. Het leven is een uitdaging, neem die aan. Het leven is een plicht, vervul die. Het leven is een spel, speel het. Het leven is duur, koester het. Het leven is rijkdom, bewaar die. Het leven is liefde, geniet ervan. Het leven is een belofte, kom die na. Het leven is droefheid, overwin die. Het leven is een lied, zing het. Het leven is een strijd, aanvaard die. Het leven is een tragedie, zie die onder ogen. Het leven is geluk, maak het. Het leven is te kostbaar, verwoest het niet. Het leven is leven, vecht ervoor.

Moeder Theresa kon het beter verwoorden dan ik!
kus van je zus!