Wist niet dat niet werken zo vermoeiend kon zijn. Vanmorgen vroeg op, het slapen wilde weer eens niet. De kou getrotseerd en naar de markt gelopen. Helaas dachten de maktlui anders over de kou trotseren en was het een saaie boel, maar wel mijn wandeling weer gehad. Even bij Tineke langsgeweest, die de kleinkinderen te logeren had. Leuk om ze weer eens te zien. Lekker met Hiske wezen lunchen in Bennekom.
Ook gelijk maar even langs Rina gereden, die vrijdag te horen heeft gekregen dat ze borstkanker heeft. Gelukkig in een beginstadium, maar daarom niet minder ingrijpend.
Raar dat je vandaag van de ene vriendin die klaar is met haar behandelingen vervolgens gaat naar je andere vriendin die moet gaan starten met behandelingen.
Thuisgekomen is Ruurd er met een hele mooie bos rozen, zulke schoonzoons houden we erin. Net nog de fittest gehad bij de fysio. Aan mijn conditie is niet te merken dat ik een chemootje gehad heb.............. Hoop dat het nog even zo blijft.
Nu gewoon even niets doen.
1 opmerking:
Lieve Anjo,
Ik vind het geweldig hoe je de energie die in je lijf zit gebruikt om van de natuur te genieten en probeert fit te blijven. Lopen was altijd al jouw ding en ik hoop dat dit nog heel lang mag blijven.
Het mooie lied van the Rose heb ik vorige week ook gehoord van iemand die het gebruikte, maar dan in een andere context. Het blijft een indrukkend lied.
Dikke kus, Gerry
Een reactie posten